គំនិតអប់រំដ៏មានន័យបំផុតដែលអ្នកគួរតែអាន «តើអ្នកសំលៀងពូថៅរបស់អ្នកចុងក្រោយនៅពេលណា?»

កាលពីព្រេងនាយ មានអ្នកកាប់អុសដ៏ខ្លាំងក្លាម្នាក់ បានសុំការងារនៅកន្លែងលក់ឈើមួយកន្លែង ហើយគាត់ក៏ទទួលបានការងារនោះ។ ប្រាក់ខែដែលបុរសអ្នកកាប់អុសនោះទទួលបាន គឺសមទៅនឹងលក្ខខ័ណ្ឌការងាររបស់គាត់។ ដោយសារតែហេតុនោះហើយទើបបានជា អ្នកកាប់អុសប្តេជ្ញាចិត្តធ្វើវាអោយបានល្អ។ ថៅកែរបស់គាត់បានអោយពូថៅដ៏មុតមួយទៅគាត់ ហើយបង្ហាញទីតាំងដែលគាត់ត្រូវទៅកាប់។

 ថ្ងៃដំបូងបុរសអ្នកកាប់អុសកាប់បាន១៨ដើម។
«ពិតជាល្អខ្លាំងណាស់!» ថៅកែលាន់មាត់សរសើរគាត់, «ខំប្រឹងបន្តទៀត! ពាក្យសំដីសរសើរ របស់ថៅកែជាការ ជម្រុញលើកទឹកចិត្តដ៏ខ្លាំងមួយ។

ថ្ងៃបន្ទាប់បុរសអ្នកកាប់អុសបានខិតខំប្រឹងជាខ្លាំង ប៉ុន្តែគាត់កាប់បានត្រឹមតែ ១៥ដើមតែប៉ុណ្ណោះ។ ថ្ងៃបន្ទាប់ទៀត, បុរសខំប្រឹងកាន់តែខ្លាំងថែមទៀត ប៉ុន្តែគាត់អាចកាប់បានត្រឹមតែ ១០ ដើមទេ។ ថ្ងៃបន្ទាប់ៗទៀតគាត់កាប់បានកាន់តែតិចទៅៗ បើទោះបីជាគាត់ខំប្រឹងខ្លាំងណាក៏ដោយ។គាត់និយាយក្នុងចិត្តតែម្នាក់ឯងថា, «ខ្ញុំប្រហែលចុះខ្សោយកំលាំងហើយមើលទៅ»។ គាត់ក៏បានទៅជួបថៅកែរបស់គាត់ ហើយនិយាយសុំទោស។ 

គាត់មិនដឹងថាមកពីមូលហេតុអ្វីនោះទេ បានជាមិនអាចកាប់បានច្រើន បើទោះបីជាគាត់ខំប្រឹងខ្លាំងយ៉ាងណាក៏ដោយ។
«តើអ្នកសំលៀងពូថៅរបស់អ្នកចុងក្រោយនៅពេលណា?» ថៅកែសួរទៅកាន់គាត់។
«សំលៀង? ខ្ញុំគ្មានពេលក្នុងការសំលៀងពូថៅរបស់ខ្ញុំទេ។ ខ្ញុំរវល់តែខំប្រឹងកាប់ឈើ»។

 * ន័យអប់រំ៖ ជីវិតរបស់យើងក៏ដូច្នេះដែរ។ ពេលខ្លះយើងរវល់នឹងការងាមិនសូវមានពេលវេលាសិក្សាបន្ថែមនៅចំណេះដឹងខាងក្រៅ រៀនពីអ្វីដែលថ្មី។ប្រសិនបើអ្នកមិនចំណាយពេល ដើម្បីសំលៀងពូថៅរបស់អ្នកនោះទេ, យើងនឹងរិលបន្តិចម្តងៗរហូតបាត់បង់ប្រសិទ្ធិភាពរបស់យើង។ ដូចច្នោះចូលអ្នកបន្ថែមចំណេះដឹងខាងក្រៅដើម្បីទទួលបានប្រសិទ្ធិភាពទាំងការងារនឹងការសិក្សា។